Κρητικιά, χαμογελαστή και αυθεντική. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80, με 3 γλυκά παιδιά και μια όμορφη οικογένεια που βοηθούσαν όλοι, μεγαλούργησε! Στην Κερά Κισσάμου, σε ένα παραδοσιακό χωριό στην καρδιά του νομού Χανίων της Κρήτης.
Σε ένα φουρνόσπιτο, με πολύ μεράκι, έψηνε κι έβαζε κάθε μέρα καινούρια πράγματα στο τραπέζι τους: ξεροτήγανα, αυγοκαλάμαρακαι κάθε λογής Κρητικά εδέσματα.

Είναι παθιασμένοι με τη μαγειρική, τις γευστικές δημιουργίες, τις παραδοσιακές νοστιμιές, και ιδιαίτερα με τα ξεροτήγανα! Από παλιά, είχαν μετατρέψει το τραπέζι της αυλής τους σε γαστρονομική συνάντηση συγγενών, φίλων και περαστικών με... εκλεπτυσμένο ουρανίσκο. Την τιμητική τους είχαν πάντα τα ξεροτήγανα που έκαναν τον κόσμο να τα αναζητά και την οικογένεια, τελικά, να βρίσκει τρόπο για να τα προσφέρει απλόχερα σε όλους. Η οικογένεια Σημανδηράκη δημιούργησε τη βιοτεχνία της στον ίδιο τόπο με το σπίτι της και όλοι συνέχισαν τη δουλειά της μητέρας Ελευθερίας. Έτσι, τα παιδιά που έχουν πάρει τη σκυτάλη της επιχείρησης, συνεχίζουν με την ίδια απαράμιλλη ποιότητα αλλά και την ηθική υποχρέωση απέναντι στον κόσμο να παραμείνουν τα προϊόντα τόσο νόστιμα και αγνά, όπως τα γνώρισε η παλιά γειτονιά.

με τηγάνι, αλεύρι, νερό και τσικουδιά, ξηρούς καρπούς και σιρόπι από μέλι, από ό,τι δηλαδή γίνονται τα ξεροτήγανα! Απαραίτητο συμπλήρωμα: πολύ μεράκι και μια καλοκουρδισμένη λίρα για τις ιδιαίτερες στιγμές.

Η πρώτη λέει ότι συγγενείς, γείτονες και φίλοι κι όλο το χωριό, και το δίπλα χωριό, και φτάνουμε μέχρι την πόλη των Χανίων, εκστασιασμένοι από τα νόστιμα της οικογένειας Σημανδηράκη, βιάζονταν να παντρευτούν για να έχουν αυτά τα καταπληκτικά εδέσματα στο τραπέζι του γάμου. Αυτά και όχι άλλα. Κυρίως οι μέλλουσες νύφες χρησιμοποιούσαν την... αιτιολογία: «Έλα αγάπη μου, τώρα που έχουμε βρει τα πιο νόστιμα ξεροτήγανα γιατί ν’ αργούμε;» Εντάξει, δεν ήθελε και πολύ ο γαμπρός, καλούσε στα γρήγορα 1.000 άτομα και η παραγγελία για 1.000 ξεροτήγανα ήταν γεγονός! Ήταν η πρώτη μεγάλη παραγγελία Σημανδηράκη.

Η δεύτερη και πιο ρηξικέλευθη εκδοχή έχει να κάνει με τα αδέρφια, τα παιδιά της μαμάς Ελευθερίας, που μεγάλωναν με μια κάποια ελευθερία και... κάπως έπρεπε να περιοριστούν. Όλη μέρα ζύμωναν, όλη νύχτα φούρνιζαν και έτσι, ειδικά Παρασκευές και Σάββατα, πού καιρός για πάρτι! Δουλειά. Που τους άρεσε, που ξενυχτούσαν φουρνίζοντας, που... κάπως έτσι τους κρατούσε σπίτι η μαμά και τα χρόνια περνούσαν για να μεγαλώσουν, να σπουδάσουν και οι γονείς να αναθρέψουν κι ένα τέταρτο «παιδί», τη γλυκιά αυτή επιχείριση. Στην πορεία έστησαν ένα εργαστήρι-πρότυπο κοντά στο σπίτι. Πήρανε μαζί όλο το μεράκι, την αγάπη, τα μυστικά των συνταγών τους, κράτησαν την ίδια διαδικασία παραγωγής, αγνές πρώτες ύλες και βάλανε μπροστά τις μηχανές της βιοτεχνίας! Επειδή όμως η βιοτεχνία φτιάχτηκε πάλι στην Κερά, στο χωριό τους δηλαδή, τα παιδιά τα κράτησε η μαμά στο μέρος τους... Και είναι εκεί μέχρι σήμερα!

Υπάρχουν κι άλλες εκδοχές, που όλες αληθεύουν, όμως μία είναι η πιο μεγάλη αλήθεια: το ξεροτήγανο Σημανδηράκη καθιερώθηκε ως οικογενειακή αξία στους γάμους, στις βαπτίσεις και σε κάθε χαρούμενο γεγονός αυτού του τόπου και πιο μακριά, στο εξωτερικό! Είναι η πρώτη βιοτεχνία που έκανε το ξεροτήγανο επαγγελματικά. Που έγινε γνωστή η ποιότητά του από στόμα σε στόμα. Σαν ένα μυστικό που δε μένει ποτέ σ’ ένα στόμα!

Σήμερα όλα τα παιδιά, οι γαμπροί, τα εγγόνια, οι νύφες, ο παππούς, η γιαγιά, ξαδέρφια μέχρι πρώτου βαθμού, σύντεκνοι και άλλοι κοντινοί συγγενείς, εργάζονται σαν μία οικογένεια (γιατί είναι) για να προσφέρουν σε όλη την Κρήτη, σε όλη την Ελλάδα και στην Ευρώπη, τα πεντανόστιμα, πεντάστερα που λένε και οι ντόπιοι, ξεροτήγανα που όμοιά τους δεν υπάρχουν.